Co mamy na myśli pisząc motywacja wewnętrzna? W ostatnim z postów zastanawiałyśmy się nad rolą ocen w szkole, jakie mogą być ich konsekwencje i jak możemy je zastąpić. Stanem idealnym byłoby zbudowanie motywacji wewnętrznej, która leży na przeciwległym biegunie do zewnętrznej – ocen. Doskonałym wsparciem w tych działaniach może być pozycja „Dodaj mi skrzydeł. Jak rozwijać u dzieci motywację wewnętrzną?” Joanny Steinke-Kalemby, wydawnictwo Samo Sedno. Poniżej post zainspirowany jednym z rozdziałów.
Motywacja wewnętrzna jest gwarantem sukcesu każdej wykonywanej czynności- domowych porządków, a także uczenia się. Związana z nią jest inteligencja emocjonalna, umiejętność zarządzania własnymi odczuciami. Paliwem dla motywacji wewnętrznej są pozytywne i negatywne emocje.
Negatywne emocję są jak maszt statku, zaś pozytywne jak ich kadłub. Z powyższego porównania wynika, że negatywne emocje też są potrzebne, dlatego nie powinniśmy ich eliminować, ale nauczyć się generować pozytywne przeżycia i na nich się skupiać. Należy pamiętać, że jedna negatywna emocja powinna być zrównoważona przez trzy pozytywne.
10 emocji, które budują pozytywność
- radość,
- wdzięczność,
- spokój,
- ciekawość,
- nadzieja optymizm,
- duma,
- wesołość,
- poczucie przynależności,
- zainspirowanie,
- miłość.
Nauka pozytywności
Często mamy tendencję do wyolbrzymiania negatywnych zdarzeń, emocji, nie umiemy delektować się pozytywnymi odczuciami, nie dostrzegamy ich w codzienności. Patrzeć na rzeczywistość w jasnych barwach można się nauczyć. Umiejętność tę należy kształtować od najmłodszych lat, gdyż to ona zapewni dziecku pełny rozkwit. Wielokrotnie spotkałam na swojej drodze zdolnych, ciekawych ludzi, którzy nie dostrzegali swojej wyjątkowości. Umniejszali własne dokonania, osiągnięcia, byli pesymistami. Myślę sobie, że nikt nie nauczył ich pozytywności. Motywacja wewnętrzna nie została wytworzona.
Radość
Naucz się i swoje dziecko dostrzegać nawet pozytywne mikroelementy, np. miły uśmiech ekspedientki w sklepie. Najmłodsi często posiadają naturalny dar cieszenia się z drobnostek.
Portfolio radości. Do pudełka po butach wrzućcie rzeczy, które kojarzą się Wam z miłymi chwilami, np. zdjęcia, pocztówki, skarby itd. Zaglądajcie do niego zawsze, gdy potrzebujecie dawki pozytywnych emocji.
Wdzięczność
Łąka wdzięczności. Zieloną kartę formatu A4 zawieź nad łóżkiem dziecka. Każdego dnia dorysuj kilka kwiatów, które będą symbolizowały miłe wydarzenia z danego dnia, mogą być to mikrosytuacje, za które możemy być wdzięczni 🙂 Ważne, aby codziennie były to inne sytuacje, aby nie wpaść w rutynę.
Spokój
Opanowanie technik relaksacyjnych opartych na kontroli oddech, pomoże dziecku panować nad emocjami. Głębokie wdechy i spokojne wydechy, wąchanie kwiatków i zdmuchiwanie świeczki. Codzienna gimnastyka, rozluźnianie ciała, napinanie, rozciąganie pozytywnie wpłynie na układ nerwowy.
Ciekawość
Dzieci potrafią zamęczać dorosłych pytaniami, bo to one są sposobem zdobywana wiedzy. Odpowiadaj i zachęcaj do pogłębiania tematu. W rozwoju maluchów bardzo ważna jest nuda, ponieważ ona początkiem kreatywnych działań. Stwórz pudełko na nudę. Umieść w nim wycinki gazet, tytuły książek, przedmioty, pytania, na które chcielibyście poznać odpowiedź. Zadaniem dziecka jest wylosowanie karteczki i znalezienie rozwiązania zagadnienie. Zainicjuj zabawę w poszukiwaczy skarbów – geocaching, wiele inspiracji znajdziesz w Internecie.
Nadzieja i optymizm
Optymizm pozwala dostrzegać wiele odcieni szarości na świecie. Codzienni przypominajcie sobie , co sprawia Wam przyjemność, co lubicie. Trudne sytuacje rozłóżcie na czynniki pierwsze, aby znaleźć ich przyczynę. Narysujcie ciasteczko przyczyn. Koło podzielcie na 4 części i w każdej z nich napiszcie możliwą przyczynę sytuacji.
Duma
Ważne są codzienne małe i większe sukcesy, o których czasami zapominamy. To one budują pewność siebie, poczucie własnej wartości. Dziecko równie szybko przestaje zwracać na nie uwagę. Przypominajmy o nich dzieciom każdego wieczoru.
Wesołość
Śmiech to zdrowie. Nic tak nie wzbudza radości, jak niczym pochamowana zabawa. Równie dobrze może to być entuzjazm wywołany aktywnością fizyczną i związane z nią endorfiny.
Poczucie przynależności.
Bycie w grupie. Zachęcaj dziecko do aktywności zespołowych, uczestniczenia w różnych dodatkowych zajęciach. Bycie tu teraz. Wsłuchajcie się w szum drzew, celebrujcie każdy kęs kolacji, uważnie przezywajcie każdy moment.
Zainspirowanie,
Otaczaj się inspirującymi elementami. Na biurku pozostawcie skrzydlate słowa, np. ” Dziękuję”; „Wykorzystaj swój czas”; Słuchaj serca”; ” Płacz jest dobry”; „Jesteś dla mnie dobry”; „Jesteś mądra, dobra i piękna”.
Słowa, którym sę posługujemy, otaczamy mają wpływ na nasze samopoczucie, spostrzegane rzeczywistości – przecież odbieramy ja za pomocą słów! Warto rozmawiać o rzeczach, osobach, które dały nam do myślenia lub nas zainspirowały do działania.
Miłość jest jak chleb, a nie jak kamień
Miłość jest rodzajem przepływu pozytywnych emocji, dlatego nie musi być zarezerwowana dla najbliższych. Przypomina pracę przy wyrabianiu chleba, od Ciebie zależy jakie warunku mu stworzysz do wzrastania.
Doświadczenie miłości jest związane z relacjami, więc ważne jest, aby nauczyć dziecko budować silne więzi. Wspólnie obserwujmy, w jakich sytuacjach jesteśmy otwarci i czujemy się wyjątkowo dobrze, swobodnie.
Rzeczywistość online nie ułatwia budowania prawdziwych relacji, ponieważ potrzebny jest do nich uśmiech i kolor oczu drugiej osoby 🙂
Do nas bardzo przemawia budowanie motywacji wewnętrznej w oparciu o emocje. W szkolnej zawierusze niestety uczucia schodzą na dalszy plan, mimo niewątpliwych starań pedagogów. Zadbajmy o nie w domu.
Dodaj komentarz